Gepubliceerd op 20 maart 2019

‘Goed werkgeverschap vraagt ook om sociale betrokkenheid’

“Veel werkgevers realiseren het zich niet, maar vaak hebben ze al mensen met een onevenwichtigheid in dienst. Denk aan de werknemers met loonbeslag van de belastingdienst of deurwaarder. Bij cliënten van Pluryn spreken we van complexe problematiek. Maar de werelden liggen dicht bij elkaar. Onze cliënten hebben een beperking in combinatie met psychische problemen en/of gedragsproblemen. Ze kunnen als ze goed begeleid worden, uitgroeien tot nauwgezette en loyale werknemers.” Dat zegt Maikel Huijsmans, programmamanager bij Pluryn.

Om aan te geven hoe smal de scheidslijn soms is tussen cliënten van Pluryn en regulier werknemerschap, vertelt Maikel Huijsmans: “Neem een nog thuis wonende werknemer tussen de 40 en 50 jaar met een licht verstandelijke beperking. Hij functioneert jarenlang prima binnen het bedrijf waar hij werkt. Dat evenwicht kan verstoord raken doordat zijn ouders komen te overlijden. De vertrouwde structuur valt weg. Op zo’n moment komen wij in beeld om te bezien welke ondersteuning er nodig is om opnieuw tot een zinvolle dagbesteding te komen.” In zijn werkgebied Rivierenland ziet Maikel Huijsmans deze problematiek regelmatig voorkomen.

Talentexpeditie

“Van de werkgever wordt een open blik gevraagd, gericht op kansen zien”

Maikel Huijsmans gelooft dat er op veel plaatsen wel een plekje voor onze doelgroep te vinden is. Op ieder potje past een dekseltje. Zeker in deze tijd van economische voorspoed. “Maar je moet het wél willen zien”, zegt hij met overtuiging.

Een ‘Talentenexpeditie’ noemt hij de gestructureerde zoektocht naar de arbeidsplek die bij de cliënt past. Die expeditie eindigt vaak met contact met een werkgever gekoppeld aan een opleiding bij het REA College of andere opleider. Dan volgt een stage bij een bedrijf. Daar leert de cliënt werknemersvaardigheden, zoals op tijd komen, afmelden bij ziekte en de juiste kleding dragen. Maikel Huijsmans: “Dat zijn heel vanzelfsprekende zaken, die veel mensen tijdens hun opvoeding leren. Bijvoorbeeld als ze 15 jaar zijn en gaan vakken vullen bij de supermarkt. Maar onze doelgroep heeft die ervaring vaak niet of is erin beschadigd geraakt omdat het niet lukte. Dan komt de sociale rol van de werkgever om de hoek kijken. Hij kan de cliënt een kans geven om wél een positieve ervaring op te doen en zodoende zelfvertrouwen op te bouwen.”

Praktijk

Maikel Huijsmans is een man van de praktijk. Zijn verhaal over de begeleiding van mensen met een beperking lardeert hij regelmatig met een voorbeeld. Uitgangspunt van Pluryn is de wens van de cliënt. Dat kan een jongere zijn, die dol is op auto’s en wel formule 1 coureur wil worden. Dat is te hoog gegrepen. Maar eens beginnen met het rijbewijs halen is een goede eerste stap. Zeker als dat gecombineerd wordt met een baan als autopoetser bij een autohandel. “Het begint met auto poetsen, maar zodra het rijbewijs er is, kan de jongere zelf auto’s rangeren op het bedrijfsterrein en uiteindelijk mag hij misschien wel auto’s naar de klant rijden”, denkt Maikel Huijsmans vooruit.

Ideaal

Pluryn verleent niet alleen ambulante zorg en ondersteuning. De organisatie beschikt over verschillende terreinlocaties en panden in stad en regio, waar cliënten wonen en behandeling krijgen. Daar wordt onder andere gewerkt aan hun ‘emotie regulatie’, ofwel het omgaan met emoties in een sociale structuur, ook wanneer het tegen zit. Belangrijk, want de cliënten hebben zes tot acht uur van hun dag ingevuld met werk of scholing, maar dan blijft er nog een flink deel van de dag over. Hoe ga je dan om met huisgenoten, met mensen die iets van je willen, of een vriendje of vriendinnetje? “Hoe zorg je dat je je eigen stem daarin bewaart”, is de zorg die Maikel Huijsmans uitspreekt. Cliënten worden in dit proces ondersteund en kunnen op termijn wellicht de groep verlaten en semi-zelfstandig wonen. Het ideaal is vervolgens om door te stromen naar zelfstandige huisvesting in eigen dorp of stad.

Sollicitatiegesprek

Maikel Huijsmans bespeurt soms een zekere huiver bij werkgevers om met mensen met een beperking in zee te gaan. Dat begint al bij het sollicitatiegesprek. Dat gaat al gauw over de problematiek van de sollicitant en minder over diens kwaliteiten. Beperkingen worden gezien als ‘daar is iets mis mee’. Dan loopt het gesprek op niets uit en is de cliënt weer een illusie armer. Pluryn probeert dat te voorkomen door de sollicitatiegesprekken goed met de cliënt voor te bereiden. Van de werkgever wordt een open blik gevraagd, gericht op kansen zien. Dan ontstaat er volgens Maikel Huijsmans een win-win situatie.

Goed werkgeverschap

In veel gevallen komen de cliënten van Pluryn uitstekend tot hun recht. Vaak is dat in zogenaamde entreebanen. Dat gaat om laag- of ongeschoold werk. In de industrie voor zonnepanelen ziet hij veel geschikte banen. De elektrotechnicus is thuis in de meterkast, maar mensen met een beperking kunnen uitstekend helpen om de panelen op het dak te krijgen en te verankeren. Daar zijn vooral handjes voor nodig. Ook als hoveniers doen de cliënten van Pluryn het goed. In het voorjaar is er een groot tekort aan medewerkers en de groenschool levert dan geschikte krachten. Dat geldt ook voor de schoonmaakbranche. Maikel Huijsmans vertelt enthousiast over de schoonmaker die schoorvoetend akkoord ging om een cliënt van Pluryn mee te laten werken. Dat ging een tijd goed, tót de medewerkster uit beeld verdween. De schoonmaker liet het er niet bij zitten en ging naar haar huis om haar te motiveren om aan de slag te gaan. Het bleek dat haar verkering uit was gegaan. Het werk bracht opnieuw structuur om door deze moeilijke periode te komen. “Zou een werkgever dat voor een reguliere werknemer ook doen?”, vraagt Maikel Huijsmans zich hardop af. Hij vindt in elk geval dat dat wel bij goed werkgeverschap hoort.

Werkgevers betalen voor een medewerker met een afstand tot de arbeidsmarkt niet de volledige werkgeverslasten. Maar het werk gebeurt wél. Goed om te weten, vindt Maikel Huijsmans, want werkgevers hebben hun passie voor een goed product maar het moet wel renderen.

Tekst: Paul de Jager

Fotografie: Istar Verspuij

Onze partners